The real Africa deel 2

Na ons lekkere ontbijtje met Elsemiek, Eva en Sabina zijn Willemien en ik in ons autootje gesprongen om eigenlijk een giraffe te knuffelen.. helaas regende het zo verschrikkelijk dat het zonde was om nu naar dat park te gaan en de knuffel giraffe te zien.
In gedachten hebben we hem een dikke knuffel gegeven. Op aanraden van Eva en Els hebben we een dag geboekt in een game reserve, op naar de wilde dieren, eindelijk!

Het heet Schotia game reserve en we blijven hier ook overnachten. Alles staat hier altijd zo ontzettend goed aangegeven dat we even een rondje van de zaak gereden hebben voordat we het park binnen reden. Soms staan hier de richting-aanwijs-borden al op de afslag zelf, dus dan kom je aangereden met 100 km/h, en zie je het bord dat je naar links moet afslaan en dan MOET je ook al afslaan.. ze doen hier dus niet aan keurig op tijd aangeven wanneer je moet afslaan, maar je moet gewoon snoeihard op de rem en een scherp bochtje maken. We hebben dus al meerdere keren rondjes van de zaak gereden.. Zo zie je nog eens wat van Afrika!
Om drie uur in de middag begon onze rit in een jeep met een stel uit Engeland en een stel met baby uit India, zij waren voor het eerst op vakantie als gezin. De sunny coast liet nog niet echt zien dat het er ook ‘ sunny’ kon zijn, dus zaten we ingepakt met dekens (van die lekkere kriebeldekens) en poncho’s. Je koffer werd al vast getransporteerd naar ons verblijfplaats voor de nacht. Daar zit je dan, op en top toerist met je camera in de aanslag om de wilde dieren te spotten met zo’n belachelijke groene poncho over je hoofd!

We zagen neushoorns, de hoorns waren er af gestolen. Het is heel moeilijk om de neushoorns hier te beschermen, de dieven zijn zo gemeen, die sturen gewoon iemand op safari, doen alsof hij dolblij is om de neushoorns te zien en weet ondertussen precies waar ze verblijven en hoe het werkt in het reservaat. Hier waren ze erg blij dat de neushoorns het overleefd hadden (het stelen van de hoorns) want ze waren helemaal plat gespoten met narcose.
Het mannetje was erg beschermend naar zijn vrouwtje en zag ons als grote bedreiging en nam dus een aanloop om lekker tegen onze jeep aan te beuken. Onze ranger (zo noemden we onze gidsen die ons rond reden door het reservaat) vond het wel grappig om dat beest op te jutten, dus later kregen we nog een lekker beuk, de jeep stond even te trillen op z’n bandjes. Rond de neushoorns en op hun ruggen zitten vaak van die witte vogels, zij eten alle parasieten op die ze vinden op de huid van de neushoorns. Neushoorn vinden ze hier vreselijk grappig, want hier noemen ze dat een rhenoster. In een meertje hebben we relaxende krokodillen gezien en ergens een groot groenige bult, wat de nijlpaard moet zijn. In de avond en in de ochtend komen de nijlpaarden uit hun persoonlijke meer, dus we wachten maar even met moeite doen om in de groene bult een echt nijlpaard te zien. Hier noemen ze de nijlpaard een seekoei, niet dat de nijlpaarden ook echt in de zee zwemmen, maar ze lijken wel een beetje op een dikke koe.
We hebben een heleboel bokkies gezien, springbokkies, blesbokkies (zijn zoals impala’s), blou wilde bees (een gnoe), elanden, de buffel, zebra’s en de kameelperde (giraffes). Onze rangers en het Engelse stel hadden de meest stomme grapjes; hoe wordt een zebra geboren?
‘ streep voor streep’. En zo ging het maar, vreselijk flauw, dan kan ik het natuurlijk niet nalaten om lekker sarcastisch te reageren, waardoor de ene ranger me vroeg of ik zn grapjes niet grappig vond. Natuuuuurlijk wel, heb vreselijk gelachen.

Na een hobbelende rondrit met ons avonturen groepje, haakten de India-ers met baby af nadat we een teabreak hadden gehad. Heerlijk rond een kampvuur, thee, (instant) koffie en broodjes pindakaas. Zij gingen al naar hun huisje, zodat de baby kon slapen en geen kou zou vatten. De rangers waren volgens mij nogal blij dat de huilende baby verdwenen was. Ze vertelden een verhaal dat de leeuwen eens op hen af kwamen omdat er een baby aan het huilen was.
Op een gegeven moment hoorden we over de portofoon dat de leeuwen gespot waren, en ze liepen als het goed was, ergens bij ons in de bosjes. Wij wachten en wachten, en opeens loopt daar vader leeuw, heel kalm en stadig tussen twee jeeps door, over het pad, voor je neus, zonder te blikken of te blozen (niet dat je dat ziet door al die manen) de heuvel op. Wij gingen er natuurlijk achteraan, want ergens moesten twee leeuwinnen zijn en vier kleine leeuwtjes. Later zagen we de leeuwinnen en de vier leeuwtjes, ze liepen rustig langs ons, de kleintjes hingen gewoon aan de moeders staart, rolden over elkaar heen maakten de liefste geluidjes. Je wilt ze eigenlijk even knuffelen..

Na deze rit gingen we naar een typisch Zuid Afrikaans gebouw, het gebouw is rond en in het midden is het open, zodat daar een kampvuur kan zijn. Eindelijk konden we even opwarmen, was echt zo koud (Afrikaanse begrippen he, vergeet de kou van Nederland).
Toen we een beetje warm waren kon je met je bord langslopen voor een waarlijk Afrikaans diner, pompoen, met pap (geen vla of wat wij pap noemen, maar een soort dikke rijst-achtig, mais-achtig plakkerig vast iets), nog wat groente en natuurlijk vlees! Want vlees ontbreekt nooit bij een Afrikaanse maaltijd. Eén van de andere rangers, niet onze, pakte zijn gitaar en zong nog wat liedjes bij het kampvuur. Onze rangers vertelden spannende verhalen over zijn surf verleden en de bra-boys, een surfers bende.

Hierna klommen we weer op onze jeep, poncho over mn hoofd, deken om me heen, deken om mn benen en een poncho over mn benen, ergens kwamen handen uit om de foto’s te maken. Het is helemaal donker en je rijdt met grote zaklampen door het park om de dieren te zien. We zagen meneer leeuw lekker slapen bij een boom, omdat we zo onder de indruk waren van de slapende leeuw (die beesten zijn zo versc hrikkelijk lui, ik heb ze denk ik alleen maar zien slapen maar oke) reden we bijna over de leeuwinnen en de kleintjes heen! Ze hadden een soort holletje in het lange gras gemaakt. De kleine leeuwtjes waren aan het drinken bij de moeder en wat over elkaar aan het rollen. Papa leeuw liet nog even met wat gebrul horen dat hij de baas is van het hele reservaat, hij deed niet erg z’n best, want mijn haren gingen nog niet overeind staan, reden we verder om dan nu echt de olifanten te zien.
Ze stonden rustig te eten een eind verder op. Leeuwen houden niet van olifanten, want die stampen zo de kleintjes dood. En leeuwen passen niet altijd even goed op de kleintjes, zijn niet erg goede moeders. Soms laten ze de kleintjes gewoon ergens achter om zelf te jagen en dan hopen ze maar dat als ze terug keren de kleine monsters nog leven. Drie dikke grijze billen zagen we, en één klein grijs billetje. Dit blijven toch echt mega beesten.
De rit door het park eindigde bij de nijlpaarden, ze zwommen nu snuivend rond door het meertje, maar hadden geen zin om hun dikke lijven er uit te hijsen.
Hierna zijn we gebracht naar ons verblijfplaats voor de nacht, Willemien en ik kregen de honeymoon hut.. op het paadje er naar toe stonden allemaal kaarsjes, de kolenkachel werd voor ons aangemaakt en er was een overlevingspakket, een heerlijke douche en een bad. En natuurlijk niet te vergeten, een heerlijk tweepersoonsbed :) Na een paar uur geslapen te hebben kwamen onze rangers ons weer halen om 7 uur om een laatste rit door het park te maken en samen te ontbijten. De India-ers met baby (‘We are going to feed you to the lionss..’, was een grapje) gingen weer gezellig met ons mee.

Na Schotia zijn Willemien en ik verder gereisd naar Jeffreysbay, het surfers walhalla van Zuid Afrika. Het was onze laatste echte vakantie dag en we waren van plan om te gaan surfen. Nadat we ingecheckt hadden kregen we een rondleiding in de backpackers plek. De man die ons rond leidde accepteerde niet dat je ook maar één lachje liet horen, een woord wisselde of als je je haar even overnieuw in een paardestaart deed: ‘ You are beautiful and you hair is fine, but I need you to listen to me!’. En oweee als je later nog een keer iets zou vragen, want dan had je gewoon niet opgelet tijdens de rondleiding! We voelden ons opeens weer drie jaar en in een soort straf kamp. Gelukkig viel alles uiteindelijk wel mee en waren er niet alleen maar strenge ‘juffen’ en ‘meesters’.
Na onze rondleiding zijn Willemien en ik het dorpje even ingetrokken, winkeltjes, koffie en strand.
Helaas hoorden we deze middag dat een vriendin van Willemien, Lisanne, samen met de Kris (vriendin van Lisanne) vermist zijn in Panama. Wat onze Jbay experience even een andere wending gaf. Volgende keer maar surfen in the place – to - be voor surf lessen, want we gaan hier zeker terug komen.

En dan is het tijd om in te pakken, met de eerlijk ‘gevonden’ – wimpy beker, stinkende schelpen van de stranden (de zee anemonen hadden we maar uit het raam gegooid onderweg, en nee, ze leefden toen niet meer), mn nieuwe billabong-tasje en mooie herinneringen, koffer vol dus, waar ik gewoon op moest zitten om hem dicht te krijgen..
Ach ja, afscheid genomen van ons trouwe vier-wiel vieze kar, proberen een klacht in te dienen bij Avis, maar meneer Qtown Avis zei natuurlijk dat er niks mis was. Kreeg ik een chagrijnige kerel zomaar aan de telefoon terwijl ik mijn koffer aan het inchecken ben. Krijg ik eindelijk een nummer om zijn manager te bellen want meneer Sandile was natuurlijk niet aanwezig (ondertussen al vijf keer gebeld en al twee keer mijn telefoonnummer achter gelaten, niks gehoord, maar die klacht komt er!) Gelukkig zijn de Avis-mannen hier in Potch een stuk vriendelijker, zij laten ons gewoon samen rijden terwijl we voor maar één bestuurder betalen.

Terug in het studentenhuis, iedereen helemaal gelukkig want het was zo saai zonder de ‘domme’ hollanders! Hahah Adolf zei: ooeeeh het leven is terug in het huis. Allemaal blije gezichten dus, terwijl we soms zo gek en mal doen hier!!

Dan blijven we maar mal doen he?!
Sorry als mijn Nederlands niet helemaal goed is, die kwaliteit gaat echt hardhollend achteruit, laat staan mijn Fries.. :( Soms kan ik gewoon niet meer op Nederlandse woorden komen, alles gaat lekker deur mekaar.

Ik zal nog een linkje plaatsen van een snel in elkaar geflanst filmpje, geen tijd om er wat van te maken, maar die moet nu eerst nog even uploaden!

xx