Muggen, apen en een rechtzaak

Soms lijkt het net alsof ik half wild Afrika in mijn kamer onderdak geef.. er zitten allemaal van die viezige soort mot-vlinder-larf-achtige beestjes vastgezogen aan mijn muren en heerlijk in de hoeken van de badkamer, een soort behang. Dan mega nachtvlinders, waar de meiden om lopen te gillen, die ik dan maar weer vang en naar buiten gooi en van die overheerlijk zoemende muggen.. gelukkig heb ik Deet van Danny, MET gebruiksaanwijzing: 3 maal daags recht in je gezicht spuiten geeft een 'aangenaam' prikkelend gevoel in de ogen, als roomspray is het zeer geschikt en ook voor aanstormend wild; nou het zit hier in mn kamer en het huis! Helaas werkt Deet niet tegen de protesterende zoem-geluiden van de muggen..!

Alle heftige verhalen, rare gewoontes en stoornissen worden Willemien en mij af en toe een beetje te veel, dat noemen ze hier 'gatvol'; er kan even niks meer bij. Plus vermoeidheid.. en super drukte in de supermarkt omdat alle Afrikanen hun loon hebben gekregen (inslaan als een malle, lijkt wel kerst) maakt dat we ons soms gedragen als een stel gekken. Al racent met ons boodschappenkarretje, Willemien op haar hakken en ik half boven op onze boodschappen in de kar, door de mall.. geeft in ieder geval bekijks en hebben de mensen thuis ook weer een leuk verhaal te vertellen..

In ons appartement hebben we een ‘onzichtbare' deur.. omdat alle ramen en deuren altijd tralies hebben (vandaar dat we ons soms erg opgesloten voelen), is het moeilijk te zien dat als de gate (hek met tralies), open is, of de deur dan ook open is, want de achterdeur is een grote deur met een raamwerk waar de deurklink in zit en verder veel glas. Laatst hoorden we een hele harde bonk, leek wel alsof er een olifant tegen de deur aan liep, dat was één van mijn huisgenoten.. Er hebben nu al vier van de acht huisgenoten een botsing gehad met deze ‘onzichtbare’ deur en waarschijnlijk een bonkend hoofd. Ik ben bang dat ik de volgende ben.

Waar ik me soms nog over verbaas is dat de donkere mensen hier massaal vervoerd worden in een bakkie, gewoon achterin, in de kar of half op het dak, ze fietsen doodleuk naast de snelweg, steken ook gewoon over of er stopt even een vrachtwagen in de berm (van stenen en grond) om iemand in te laten stappen terwijl het verkeer 120 km/h langs racet. Ik heb al een vliegend wiel voorbij zien rollen, het taxi busje stopte met gierende banden en een enorme rookwolk..

Vandaag gingen we in een mosterdgele fiat 500 naar het Klerksdorp ziekenhuis. Super leuk autootje, die moet maar mee naar Nederland. De ziekenhuizen zijn heel anders dan Nederland. De afdelingen noemen ze hier een ward. Vandaag gingen Portia (intern psychologe), Willemien en ik op bezoek bij een vrouw met kanker, de arts had een fout gemaakt waardoor ze al een maand in het ziekenhuis ligt. Wij kijken dan of het goed met haar gaat, of ze depressief is of iets anders en geven haar dan hulp. Dan loop je door het ziekenhuis, je ziet wachtkamers vol met mensen, lijkt bijna op leslokalen zonder tafeltjes. Sommige mensen liggen gewoon op de stoelen te wachten tot ze aan de beurt zijn. Hier is het nog zo dat je je eigen file, dus je dossier, moet ophalen bij de balie. Dan kom je om 8 uur in het ziekenhuis, wacht je soms uren op je file, want erg gestructureerd is het niet, en dan nog uren in de wachtkamer. Als je geluk hebt, word je dezelfde dag nog geholpen, en dan lever je je file weer in.. sommige mensen gooien dan notities gewoon weg omdat ze het er niet mee eens zijn. Of je gooit gewoon je bloedsample weg, Willemien en ik zagen een buisje bloed langs de gang in het gras liggen. Dan is het natuurlijk helemaal niet vreemd dat HIV discutabel is bij sommige mensen..
Op naar de ward, overvolle wachtkamers, de wards zijn soms vol, dan liggen de patiënten gewoon in hun bed op de gang. Er is ook totaal geen privacy, ja de gordijntjes kunnen wat dicht, maar dat is het dan ook. Vandaag bij deze mevrouw, het stonk er echt verschrikkelijk, ik voelde me al niet erg lekker en was dan ook blij dat we na het bezoek eerst naar buiten gingen voor frisse lucht.
We zien in het Klerksdorp ziekenhuis veel kinderen, ontzettend leuk, maar er is zo ontzettend weinig tijd. Daarom zijn Marlyze, zij is hier de psychologe, en Portia blij dat Willemien en ik kinderen kunnen overnemen voor therapie of om testen af te nemen.

Heel Zuid Afrika staat op z’n kop voor de bladerunner Oscar Pistorius die zijn vriendin heeft vermoord op valentijnsdag. De rechtzaak wordt uitgezonden elke dag, er zijn 105 getuigen etc.

We hebben ook eindelijk de apen op school gespot! Toen we hier aan kwamen vertelde ze ons dat ze last hebben van apen op de Universiteit.. ik wist niet goed of ik het moest geloven, maar vanmorgen zagen we ze zitten in de bomen! In Amsterdam hadden we op de uni last van muizen, hier is het wel wat anders!

Morgen gaan we naar Jo-burg met onze gele fiat 500.. wordt vervolgd!

xx